Χάσμα

Τ ο ωκεάνιο χάσμα  
στον μονόλογο,

που φθείρει ο διάλογος,

Και στη δροσιά της μοναξιάς μου,

Αγγελόμορφα ντύνει τον χρόνο μου,

Μ᾽αιώνια, ένδοξα αποσιωπητικά,

Συντρίμια ανέραστου έρωτα,

Μέσ᾽της υπόνοιας,

την ξέφρενη ομορφιά.