Άσεμνο

Το τέλος θα έρθει βιαστικά..

Θα λιώσει τα ρήματα του εγώ.

Καινούργια ύπαρξη, λάθος υπόνοιες.

Αφιέρωση στη καρδιά της τέλειας απόγνωσης..

Μοιάζουν με σύννεφα οι σκέψεις των θεών,

Ανοίγουν διαδρόμους,

βουβαίνονται σε υπόστεγα..

Και κάθε νοικοκύρης άστεγος,

ξυπνά ανιδιοτελώς,

Πόσο πολύ αγάπησες την αύρα αυτής της γης,  καημένη ανατολή της μάθησης..

       Ροή..

                           Αθάνατος όλμος,

ήρεμη φυγή,

                      απόσταση με ς' τη χαρά..

λόγια.. λόγια..

Κάποτε η ομίχλη θα πάψει να ντύνεται μες' τα λευκά..

Θ' αρχίσει το χρώμα της στιγμής να μάχεται..

                                                στα χρώματα..