ΔΟΓΜΑ

Προχωράς..

Με τους τόνους της ύπαρξης,

Σε παιχνίδια μακρινά..

 Όραση ζητούμενη η προσθήκη,

Ανάγκη.. Υπογλυκαιμίας καρπός,

Ο σπόρος στο σούρουπο κλειστός..

Άσυλο νεκρικό, σχεδόν λυπημένο,

Νέος.. Εμπνέεις ενέργεια.. Διαύγεια του νου,

Χαρακτηριστικά τα κοινά.. Εκτίεις ποινή,

Μέσα στη φύση σου..

Αόρατη φυλακή,

Πόσα δεν ξέρεις..;

Πόσα σου κρύβονται..;

Τρομάζεις ζωές..

Στις κενές,

στις γεμάτες σιωπή σου ώρες,

Τρόποι καρδιάς σ’ απομάκρυναν..

Ανήθικος, Αδιάφορα μοναχός..

Δεν προσκυνάς, δεν ζεις.

Μα όσο λυγάς να θυμάσαι,

Μη  ξεχαστείς σ’ απάθεια, στο ήθος, στη  ζωή,

Κυνήγα τη  μοίρα..

Μοναδικό το συναπάντημα και θετικό,

ο  θάνατος.